CHRZEŚCIJANIE/ŻYDOWSKIE NAPIĘCIE W EWANGELII

We wszystkich ewangeliach znajdują się wypowiedzi, które odzwierciedlają narastającą sytuację polemiczną lub sytuację kontrowersji między ruchem chrześcijańskim pod koniec I wieku a społecznościami żydowskimi tamtego czasu. Na przykład u Mateusza są „biada faryzeuszom”, podczas gdy w tym samym czasie mamy wypowiedzi o przyjściu Jezusa, aby wypełnić prawo. Wydaje się więc, że między Mateuszem a niektórymi pobożnymi Żydami lub żydowskimi chrześcijanami toczy się debata na temat prawa. kongres rodziny i wiary

U Łukasza iu Jana ten rodzaj polemiki nasila się na różne sposoby. Szczególnie u Jana mamy wypowiedzi o Żydach wkładane w usta Jezusa, które wyróżniają ich jako grupę obcą Jezusowi i jego naśladowcom, co jest rzeczą najdalszą od rzeczywistości historycznej i demonizują [ich]. Na przykład w Ewangelii Jana 8 mamy stwierdzenie, że Żydzi są dziećmi szatana, a szatan jest mordercą wszechczasów. Tego rodzaju wypowiedzi wskazywały na silną relację polemiczną między Żydami a chrześcijanami w tym momencie. Podstawą tej relacji wydaje się być oddzielenie społeczności joannitów od grupy Żydów, z której się wywodzili.

Czy to także korzenie chrześcijańskiego antysemityzmu?

Rodzaj polemiki i rodzaje rzeczy, które chrześcijanie mówili o Żydach w ewangeliach, z pewnością… odegrały rolę w chrześcijańskim antysemityzmie i jest to z pewnością coś, z czym kościoły chrześcijańskie muszą się zmagać, ponieważ przywłaszczają sobie tradycję ewangelii .

ROLA ŻYDÓW W RADZIE EWANGELII O ŚMIERCI JEZUSA

W jakim stopniu Żydzi byli zaangażowani w egzekucję Jezusa?

Jeśli chodzi o egzekucję Jezusa, wiemy od rzymskiego historyka Tacyta i żydowskiego historyka Józefa Flawiusza, że ​​był ruch, że założyciel został stracony i że ruch trwał dalej… trzy bardzo ważne rzeczy. Tak więc brutalne fakty są tak pewne, jak tylko mogą być rzeczy historyczne. Kiedy jednak zajrzysz do szczegółów, do ciosu za ciosem, chwila po chwili, słowo po słowie, relacje, które znajdujesz u Marka, Mateusza, Łukasza i Jana, to jest to zupełnie inna sprawa, ponieważ ciekawe jest to, że wygląda jakby to był pojedynczy strumień tradycji, a nie czterech niezależnych świadków.

Marek jest skopiowany do Mateusza i Łukasza i może równie dobrze zostać skopiowany do Jana, więc jest to tylko jedno źródło tego wszystkiego. To, co można znaleźć w tym źródle, to to, że jako ta grupa … chrześcijańskich Żydów, mówimy o … grupie Żydów podobnych do Żydów esseńskich, Żydów faryzeuszów, Żydów saduceuszów lub Żydów zelotów. …w miarę jak chrześcijańscy Żydzi stają się coraz bardziej marginalizowani i wyalienowani od większości … własnego narodu, wrogowie Jezusa w tej historii podobnie się zwiększają. Tak więc Marek mówi o tłumie sprzeciwiającym się Jezusowi, ale według Mateusza, 15 lat później, powiedzmy w 85 roku, to wszyscy ludzie. A kiedy dochodzisz do Jana w latach 90-tych, to Żydzi są przeciwko Jezusowi w męce.

Trudność dla nas polega na poważnym traktowaniu terminu „ewangelia”.

Oznacza „dobre wieści”. „Dobry” jest z czyjegoś punktu widzenia, a nie na przykład z rzymskiego punktu widzenia. „Wiadomości” oznaczają „zaktualizowane”, więc historia musiała zostać zaktualizowana. Każdy pisarz ewangelii, kiedy pisze o męce Jezusa, niejako zadaje sobie pytanie: „Kim są moi wrogowie tutaj, dzisiaj, teraz? Oni są wrogami Jezusa w latach 20-tych”.

To staje się strasznie niebezpieczne, kiedy oglądasz chrześcijańskie ewangelie… nawet Jan mówiący o Żydach, ma na myśli wszystkich tych innych Żydów, z wyjątkiem nas „dobrych” Żydów. I w pewnym sensie przyznaje, że większość stale mu się sprzeciwia. Kiedy czytają to w czwartym wieku poganie, za którymi stoi Cesarstwo Rzymskie, staje się to śmiercionośnym rozsadnikiem, z którego ostatecznie wyłoni się ludobójstwo i antysemityzm w naszych czasach. Bo przecież teraz czytamy, że Żydzi to zrobili. A to oznacza, że ​​ci ludzie, którzy nie są nami.

Pierwsi chrześcijanie z pewnością czytali Pismo Święte alegorycznie, rozumiejąc, że odnosi się ono do pewnego rodzaju tak zwanych wyższych rzeczywistości, które tak naprawdę nie były obecne w samym tekście. Mogli to interpretować moralnie, jako radę na całe życie. Bardzo często w II i III wieku można znaleźć rodzaj interpretacji Pisma Świętego, którą nazywamy „typologiczną”, a to oznacza, że ​​wydarzenia i szczegóły, które można znaleźć w Biblii hebrajskiej, są postrzegane jako typy wskazujące na przyjście Jezusa . Tak więc na przykład kozioł ofiarny z Księgi Kapłańskiej, który bierze na siebie grzechy Izraelitów, jest typem wskazującym na Jezusa i jego niesienie grzechów świata, zgodnie z nauką chrześcijańską.